Tapa-ie-maranjan is een bekende archeologische plaats in Afghanistan. Voor eerst hebben de Franse archeologen daar op gegraven ( Hakken Cazel in 1933).
Deze archeologen hebben veel artefacten gevonden bijv. Aardewerk, budhistische beelden en verschillende oude munten. Ze dachten dat ze dat spullen die ze gevonden hadden uit de 1e en 2e eeuw na Chr. waren .
Dit beeld van Buddhistwa in 1933 hebben de Franse archeologen in Tapa-ie-maranjan gevonden. Dit beeld lag tot 1990 in Kabul museum.
Tweede periode van opgarven in Tapa-ie-maranjan begon van 1983 door de Afghaanse archeologen in het zuiden van deze omgeving. Deze opgraving ging tot 1988 duren. En dit alles duurde 7 periode. Tussen deze 7 periode hadden de Afghaanse archeologen veel monumenten gevonden bijv: plaats voor bidden (stopha), waardevol doosje (in dat doos lag 1 nagel en 1 haar van buddha). Dit waardevolle ronde doosje was gemaakt van goud .
Later werd dit doosje gestuurd naar Moskou voor onderzoek .
Een stukje van (stopha) gebouw
Een gouden ronde doosje
Een klei schoteltje
We kunnen een plan maken voor drie ronde opgraven in Tapa-ie-maranjan voor 2005 tot 2008. Van westkant hebben dit holen ongeveer 800 tot 1000 vierkantmeter ruimte. Misschien liggen 30 tot 45 cm laagstof over de culturele monumenten. Als we drie ronde opgraven kunnen we dan elke rond vanaf 300 tot 350 vierkantmeter omgeving onderwerk houden.
Voor werk hebben we in deze ruimte 8 tot 12 werknemers elke dag nodig. En daarnaast moeten de studenten van afdeling archeologie ook deelnemen. Transport, werktuig, tenten, leegcontainers, enz.
Bawary
