سمیع الدین افغانی
سمه لیار
عزت یی شی نصیب چه ربه ستا په لیاری سم دی
ذلت په هغه چا چه د ریا په لیاری سم دی
تیریږی قافلی د زمانی نن او سبا کی
سر لوړی به وی څوک چه د الله په لیاری سم دی
انسان لری ډیر لوړه مرتبه تر بل مخلوقه
زیبیږی ورته کړه چه د عقبا په لیاری سم دی
ذاهد په عبادت رسی د ذهد مرتبی ته
سجدی یی شی پخی چه درضا په لیاری سم دی
سخی په سخاوت باندی حاصل د زړو رضا کړی
منلی به وی څوک چه د سخا په لیاری سم دی
ژوندون هسی عبث چه تیروی متاع یی څه ده
پیرو د سمی لیار د مصطفی په لیاری سم دی
درګا ته دی الله زه افغانی لاس په دعا یم
مطلب ته رسی څوک چه مدعا په لیاری سم دی
وطنی مصری
دوطن غیږه کی می کور دی
ماته پردی مالت کی خوب کله راځینه
دوطن خاوری به رانجه کړم
دا پردیسی ژوندون می هردم زوروینه
چه مو تاریخ ته نظر وکړو
جګی شملی مو د پلرو را یادی شینه
دا مو په خپله په ځان وکړه
چه د پردو په لمسون خپل کور ورانونه
راځی چه خپل وطن اباد کړو
تر څو به ګالو د پردیو پیغورونه
وطن د ټولو شریک کور دی
دا دشمنان مو په قومونو بیلوینه
د اتفاق نه هرڅه جوړ شی
راځی چه یوکړوافغانی خواره قومونه
سمیع الدین افغانی
