دستم باد
سترګې مې بيا لکه چيتر وريږي
چې مې يا د و نه د دلبر ور يړ ي
دتګ ر ا تګ لا رې يي ګرانې شولې
د نفا ق کا ڼي په ګو د ر و ر يږ ي
ما نه ا مو ا و ا با سين خپه د ي
د بيلتو ن کرښې په خيبر ور يږ ي
د سپين بولدک ا و دتورخم ولسه
پر د ي لا سونه مو په سر و ر يږ ي
اسماعلخان ديره يي لاندې کړله
بيا دانګريز رنجت خنجر و ر يږ ي
کابله غږ کږ کړه اکبر خان وزير ته
مات پير نګئ بيا لر او بر وريږ ي
سپينې جامې دسپن غر تورې شولې
د ستم با د په پيښو ر و ر يږ ي
ا و س نو ته و وا يه پښتونه ا شنا
ننګ ا وغيرت دې په کوم ور وريږي
دخدمتګار رنګ به تازه شي څنګه
غم د ا فغا ن په لو ي ټبر وريږ ي
محمديوسف خدمتګار مزدورزوې
